KURULAN TUZAĞA NASIL DÜŞÜRÜLDÜM?

İNTERNET, hayatımızın vazgeçilmez bir parçası artık.

Neredeyse tamamımız oradayız.

Yaptığımız paylaşımlarla, monoton hayata(!) renk katmaya çalışıyoruz.

***

Cep telefonları sayesinde sanki de hepimiz fotoğrafçı olduk!

***

Günlük hayattan çekilen her kare…

Albümlerin arasından çıkarttığımız solmuş her bir fotoğraf…

Düğün, dernek videoları ve dahası…

***

Yani ne varsa hepsi orada, ya facebook’da, ya twetter’da!

***

Ben de sosyal medyayı yoğun biçimde kullananlardan birisiyim.

***

erzurumdanhaberler.com’u yayın hayatına sokmadan önce, face’yi bu amaçla kullanıyor, kimi zaman haber, çoğu zaman da Erzurum fotoğrafları paylaşıyor, dolayısıyla memleketin tanıtımına karınca, kararınca katkı yapmaya çalışıyordum.

***

erzurumdanhaberler.com ile birlikte, sosyal medyada bulunma süremiz neredeyse tavan yaptı.

Artık hep internetteyiz!

***

Trafik yoğunlaşınca, sağdan-soldan farklı bildirimler de gelmeye başladı.

***

Bundan hayli zaman önceydi.

***

Cep telefonumun zili çalmış…

Daha “alo” demeden, polis telsiz sesleri…

Ardından “Öztürk Bey’e ulaştık sayın savcım” konuşmaları ürpertmişti beni.

***

Kısa süren şaşkınlıktan sonra, dolandırıcıların oyunu ile karşı karşıya olduğumu anlamış, gereken cevabı vermiş, karşılığında okkalı bir küfür yiyerek savuşturmuştum tezgahı.

***

Gerek yaşadıklarımız, gerekse duyduklarımız bizi tecrübe sahibi ettiğinden, her davete ve çağrıya ister istemez mesafeli duruyoruz.

***

İşte böylesi bir davet, bu kez bilgisayar üzerinden geldi geçenlerde…

***

Ekranda aniden “bip bip” uyarı sesiyle ortaya çıkan yanardöner bir yazıyla, “bilgisayarınıza virüs bulaştı” uyarısı yapılıyor ve gösterdikleri linkten, sundukları virüs önleyici programı acilen indirmemizi istiyordu birileri.

***

Tam da panik anı!

***

Bir oyun gibi geldi bana bu uyarı.

***

Kimdi bu dost(!) görünümlü uyarıcılar, bilmiyordum.

***

Bu nedenle önerdikleri programı bilgisayarıma indirmedim.

***

Kaldı ki, bizim masaüstü yayıncılık yapmak amacıyla kullandığımız Macintosh bilgisayarlar, virüslere karşı donanımlı cihazlardı, böylesi bir programa ihtiyaç da yoktu açıkçası.

***

Vaay efendim, sen misin bizim programımızı indirmeyen!

***

Artık her an, her bir tıklayışta o teklif ekrana geliyor, resmen Çin işkencesi yapılıyordu.

***

Önlem almak, engellemek de pek mümkün değildi.

***

İnat etmiştim, ne pahasına olursa olsun o programı bilgisayarıma indirmeyecektim.

***

Artık alıştırmıştım kendimi.

***

Günde belki 50, belki 100 defa uyarı geliyor, gelen her uyarıyı reddediyordum.

***

Geçen akşam, yine o saçma tekliflerin bolluğu arasında sayfama, bu kez üzerinde fotoğrafımın bulunduğu bir çalışma gönderildi.

***

Güya ben, arkadaşlarıma bir bağlantı göndermişim.

Böyle diyordu gelen mesaj!

***

Oysa benim öyle bir çalışmam da, gönderimimim de yoktu.

***

Çalışma, bir virüs uygulamasıydı.

***

Bazı arkadaşlar sağolsunlar, face yönetimine, bize yardımcı olunsun, soruna çözüm bulunsun diye uyarı mesajları göndermişler.

***

Az sonra dönüş oldu.

***

Face yetkilileri, yaşadığım sorunu gidermem için, bilgisayarıma bir virüs önleme programı yüklememi öneriyorlardı.

***

O an “vay canına” diye haykırmak geldi içimden!

***

Vay canına!

***

Tezgah belli olmuştu.

***

Bi kere şu bir gerçek ki, ben dahil, tanıdığım insanların hiç biri, böyle bir virüsü hazırlayacak ve yayacak teknik altyapıya sahip değiliz.

***

Kim yapar bunu?

***

Elbet bilen biri.

***

İşte o “bilen birileri” gerçek yüzlerini göstermişti.

Bizden, filan programı bilgisayarımıza indirmemizi öneriyorlardı.

***

Böyle bir oyunla, bir tezgahla ve belki tehditle istedikleri her şeyi belli ki, yaptırıyorlardı.

***

O güçte ve çok daha büyük oldukları ortada.

***

Anlayacağınız direten ben, tercih noktasına itilmiştim.

Ya yayıncılığı bırakacaktım, ya da istedikleri programı bilgisayarıma indirecektim.

***

Maalesef o güç karşısında boyun büktüm ve daha önceden çok defa reddettiğim virüs önleme programını bilgisayarıma yüklemek mecburiyetinde kaldım.

***

Bu küçücük olaydan bir sonuç çıkartmak gerekirse eğer…

***

Sakın ola ki, kimse ülkenin özgürlüğünden, bağımsızlığından, insan haklarından falan bahsetmeye kalkmasın.

***

Eskiden prangalar mahkumların ayaklarına vurulur…

Kalın zincirler kollara, boyunlara dolanırmış.

***

Şimdi o prangaların, o kalın zincirlerin yerini internet almış durumda.

***

Şartelin kolunu ellerinde bulunduran emperyal güçler, diyorum ki mesela o kolu indirseler aşağı…

Yani kesseler interneti!

***

Bakın bakalım nereye varır hayat…

Ya da hayat diye bişey kalır mı ortada?