ESKİMEYEN DOSTLAR

EVLİLİK yaşıma kadar Erzurum’da yaşadım.

Türkiye’nin en büyük haber ajanslarından birinin Bölge Müdürlüğü’nü yaptım.

Babam da gazeteciydi.

Hep siyasetle uğraştı.

Dolayısıyla, Erzurum’da akraba gibi dostlarımız oldu.

Kimi öte dünyaya göçtü, kimi sağlıklarından şikâyetçi olarak hayatlarını sürdürüyorlar.

Ali Sırrı Kuşkay, babamın çok yakın arkadaşıydı.

Erzurum’a en yüksek binayı o dikti.

Birçok inşaat yaptı.

Kazandığı paranın her kuruşunu Erzurum için harcadı.

Zengindi, isteseydi İstanbul’da, Ankara’da köşkler satınalırdı.

Yapmadı.

Erzurum’a her gidişimde onu ziyaret ederdim.

Ölümünden yıllar sonra ona benzeyen bir fotoğraf görmüştüm internette.

Birden içime sevinç doldu, sonra ölmüş olduğunu hatırlayınca üzüldüm.

Mithat Turgutcan da babamın dostlarındandı.

Kızılay Başkanıydı.

Binlerce yoksul aileye yardım etti.

Yoksul çocuklara babalık yaptı.

Onu da çok severdim.

Rahmetli oldu, şimdi aramızda yok.

Babamın, ayakta kalan son dostu Turhan Bozhalil amcamızdı.

Onu da kaybedeli çok oldu.

Dumlu Belediye Başkanıydı.

Son zamanlarında sık görüşürdük.

Ankara’ya gelince bana da uğrardı.

Telefonla da olsa, biri birimizin hatırını hep sorardık.

Babacan bir insandı.

Oğlu Hüseyin Bozhalil, Mithat amcamızdan yadigâr Kızılay’ın başkanı.

Çok da iyi yönetiyor.

Bu insanların kayıpları yüreğimde derin izler bırakmıştı.

Hepsini rahmetle anıyorum.

Babamın can dostu Ali Sırrı Kuşkay’ın eşi Nezihe teyzem, annem gibi sevdiğim bir Erzurum kadını.

Annem gibi Erzurum şivesiyle konuşur.

Annemin bir kankisi de Türkân teyzemiz.

Kızı Gül’le Ankara’da yaşıyor.

Hepsinin diz ağrıları var.

Yaşlandılar.

Evin içinde bile bastonla dolaşıyorlar.

Annemle Nezihe teyzem arasında şahit olduğum bir diyalog şöyle:

“Dizlerimde derman ğalmadi, Nezehe hanım, odadan odaya zor geçirem.”

“Ah Memnüne, ayni sıkıntılar bende de var. Çocuklardan Allah razi olsun, yanıma bir kız tuttular onnan idare edirem.”

Her Cuma günü muhabbetli sohbetleri olur telefonda.

Babamın kankaları gitti, anamın kankaları şükür, yaşıyorlar.

Erzurum’un eski dostlukları çok derindi.

Diz ağrılarına, yürek yangınlarına rağmen yaşayan dostluklar!